دوچرخه‌سواری استفاده از دوچرخه برای ترابری، تفریح، تمرینات ورزشی یا ورزش به‌طور مستقل است [۱] افرادی که دوچرخه‌سواری می‌کنند را «دوچرخه‌سوار» یا «دوچرخه‌ران» می‌گویند . دوچرخه‌سواری به‌طور وسیعی به عنوان یک نوع بسیار مؤثر و کارآمد از حمل و نقل در فاصله‌های کوتاه و متوسط در نظر گرفته شده‌است.[۲][۳] دوچرخه‌ها در مقایسه با وسایل نقلیه موتوری دارای مزایای متعددی هستند، از جمله ورزش بدنی مداوم در دوچرخه‌سواری، پارک آسان‌تر، افزایش قدرت مانور، و دسترسی به جاده‌ها، مسیر دوچرخه‌سواری و مسیرهای پیاده‌روی روستایی است. دوچرخه‌سواری کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی، آلودگی هوا یا صوتی کمتر، و کاهش بسیار بار ترافیکی را سبب می‌شود. این امر منجر به هزینه‌های مالی کمتر به کاربر و همچنین به جامعه در اشل بزرگ می‌شود (آسیب ناچیز به جاده‌ها، فضای کمتر مورد نیاز برای جاده).[۴] برای توسعه دوچرخه‌سواری به عنوان یک وسیله حمل و نقل سالم و کاهنده بار آلودگی هوا، ترافیک و ناهنجاری‌های صوتی، از سال ۱۳۹۴ یک پویش مردمی گسترده موسوم به سه‌شنبه‌های بدون خودرو توسط کوروش بختیاری و با حمایت محمد درویش - مدیرکل وقت آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست - راه‌اندازی شد که همچنان ادامه داشته و توانسته صدها کیلومتر مسیر ایمن دوچرخه‌سواری در شهرهای مختلف کشور ایجاد کند.