طنابزنی ، طناب بازی یا طنابزدن یک ورزش ساده است که کودکان و نوجوانان برای بازی یا ورزش از روی طناب میپرند. در طناببازی یک یا چند شرکتکننده طناب را طوری تاب میدهند که از زیر پاها و بالای سرشان بگذرد. ممکن است یک شرکتکننده طناب را بچرخاند و خود از رویش بپرد یا چند شرکتکننده (دستکم سه نفر) به ترتیب دو نفر طناب را بچرخانند و یکی از روی آن بپرد. شکل چند نفرهٔ این بازی را با دو طناب هم انجام میدهند. دکتر بورتز در مجله انجمن پزشکی آمریکا در سال ۱۹۸۲ گفته بود؛ در حال حاضر دارویی وجود ندارد که بتواند مانند تمرینهای ورزشی ضامن سلامتی انسان در طول عمر او باشد. همچنین از بورتز سؤال میکنند که چه نوع تمرین ایروبیکی که مناسب و کم هزینه نیز باشد را برای مقابله با سالخوردگی پیشنهاد میکند؟ و او در پاسخ میگوید؛ طناب زدن. زیرا نه تنها یک ورزش خوب و قدیمی است بلکه هوازی نیز هست. دکتر کوپر، مؤسس انجمن تحقیقات هوازی در دالاس تگزاس و همچنین ابداعکننده سیستم امتیاز تأثیر ورزشهای متفاوت میگوید: امتیاز طنابزدن از هیچ ورزش دیگری کمتر نیست. در حال حاضر میلیونها نفر زن و مرد، پیر و جوان در تمام دنیا به طناب بازی مشغول اند و از آن لذت میبرند. طناب بازی فعالیتی است که به شکل ساده اش برای کودکان ۴ تا ۵ سال و به صورت پیشرفته اش برای قهرمانان ورزشی مناسب است. در سال ۱۹۸۰ میلادی سازمان بینالمللی طناب بازی و انجمن طناب بازی کانادا تأسیس شد و در سال ۱۹۹۱ میلادی فدراسیون جهانی طناب بازی تشکیل گردید.